Mogu Tree Noodle House

October 15, 2013.

Another food escapade with Margot. :D Muntik pang hindi matuloy dahil sa bagyong Santi, which caused everything in her schedule to get adjusted a day later. Pero nagkasya naman ako sa schedule niya. Parang long overdue na rin kasi ang pagkikita namin kaya kailangan talagang matuloy. Haha. :))

This time, being a noodle-lover that she is, kailangang matry namin together ang new noodle house sa Lilac Street. :D Mogu Tree! Sa kainitan ng panahon, nakuha pa naming mag-noodles eh. Haha. Pero may aircon naman sa store so keri. :D

Pagdating sa place, mega decide naman kami sa sasabihin naming order kay ate sa may cashier. Sabay kami pala mismo ang kukuha ng mga pinili namin para ilagay sa basket. :D Mala-Breadtalk style ba.

Una sa lahat, kailangang pumili ng klase ng noodle soup. And for that, merong dalawang uri - plain at laksa noodle soup. Margot chose plain. Ako naman, laksa. :) Hindi ko alam kung ano 'yun, pero since nagsusubok naman kami ng bago na naman, kaya gow lang ako. :D

Margot.
Busy but happily making choices for the contents of her plain noodle soup. :)

Noodle type choices. :D

Next, pipili ng dalawa or tatlong klase ng toppings. Tig-dalawa ang kukunin for each topping na mapipili. Nakakaaliw silang tingnan, ang colorful. Karamihan sa kanila ay seafoods. From shrimps, crabs, lobsters. Meron ding mushrooms at tofu.
We both decided to have two toppings. Nakalimutan ko kung anong pinili ni Margot. Ako, crab rolls at lobster balls. :D Naisip ko kasi, magiging maganda tingnan sa noodles 'yung kulay. v^_^

Sana lang, merong signs para mas mabilis maidentify ng customers ang mga pagpipilian. Tanong kasi ako nang tanong kay ate eh. Hindi ko tuloy nalaman din lahat ng uri ng meron. Pati sa noodle types. Hindi ko alam kung ano 'yung napili ko, mukha lang kasing marami ang itsura niya kaya napili ko siya. :)) Pero si Margot, naitanong niya kung anong noodles na nakuha niya. Carrot noodles daw. :p

Ito ang buong view ng counter. :D
Drinks. Toppings na nakapatong sa crushed ice. Noodles. Baskets.

Our personal steaming bowl of noodles.
Served hot in a medyo heavy bowl na nakapatong sa kahoy.

My personal soup. :D Yey for the colors. :))
PHP145.00

Margot's creation. :D
PHP 135.00 (?)

Akala ko, wala na talagang ibang ilalagay kundi sabaw at 'yung napiling toppings.
So naaliw naman ako na may malaking petchay pa palang kasama. :D More colors! :))
Plus, dagdag sa variety ng texture. And nagbibigay ng feeling na healthy ang kinakain mo. HAHA.
Hinati rin sa dalawa 'yung bawat topping na napili;
It gives the impression na ang daming laman ng soup.
At kahit mukhang kaunti 'yung isang bundle ng noodles na kinuha ko kanina, aba,
compact lang pala kasi so marami rin pala siya.

Super filled ako after finishing the bowl. Mabuti na kahit seafoods siya ay hindi maalat. Medyo maanghang ang sa akin kasi nga laksa soup. Pero hindi naman 'yung tipong mala-jjampong na papawisan ka, tamang-tama lang talaga.

Gusto ko pang bumalik uli. :9


MOGU TREE NOODLE HOUSE
60-E Lilac Street (Beside ChinaBank)
Hacienda Heights, Marikina City
Tel. No.: (02) 738-6833
https://www.facebook.com/mogutreenoodlehouse

Kada Meow's 11th Year Part II: Udderly Delicious Milkshakes and Desserts

A decade and a year of friendship. :)
Nag-celebrate kami ng 11th year at Forget Me Not Cafe and Udderly Delicious.

Nagmeet kami ng 1130am. Akala ko, kami lang ni Margot ang sabay na pupunta, maya-maya, sumabay pala si Dawn kay Margot. At si Anika, nagattempt na isurprise ako sa bahay. HAHA. Ang ending, nagkita-kita kami malapit sa bahay. At sabay-sabay kaming nagpunta sa Lilac St.

Transpo courtesy of Kuya Marlon and his awesome tricycle. HAHA. Feeling ko, kasama na dapat siya sa celebration ng anniv namin, ano kaya iniisip niya, grabe, nakita niya kaming lahat na nag-grow mula high school. :))

After Forget Me Not Cafe, nag-milkshake kami sa Udderly Delicious. :)

Ang aming mga milkshakes. :9
Ako, Dawn: Premium Ice Cream base, Avocado flavor, No toppings.
Anika: Yogurt base, Mixed Berries flavor, No toppings.
Margot: Soft Serve Ice Cream base, Butter Pecan flavor, Milky Way topping.
Obvious naman siguro sa picture kung alin-alin sila diyan. HAHA.
Price: PHP105.00 each

Pangatlong beses ko na sa milkshake shop na ito, at parating uber busog ako after makaubos ng isang order. Sobrang rich and thick kasi niya. :) Pero sila, nagpangalawang order pa after a while. Amaziingg. Gusto ko pa naman sana uli ng yogurt base na strawberry. >.< Next time na lang. :)

Katulad ng dati, napagusapan na naman namin ang HS moments, mga updates sa aming buhay, at mga bago naming gustong gawin o maranasan. :)

Nakakatuwa rin na nakisama ang panahon noong pauwi na kami kasi, naglakad lang kami mula Lilac St. hanggang Meralco sa Bayan-bayanan Avenue. Walang masakit sa balat na araw o madugyot na effect ng ulan. d(^__^)b

Letter from Margot. We each got one from her. :D
SWEETNESS. Mangiyak-ngiyak ako sa contents.
At sa fact na ngayon na lang ako uli nakatanggap ng love letter mula sa taong gusto ko. Wahaha.
Oo, love letter 'yan. :))

I am so proud of us. :) Thanks for staying and keeping in touch.


Udderly Delicious Milkshakes and Desserts
60-D Lilac St. Hacienda Heights Subd. Concepcion 2 1811 Marikina City
Mon - Fri: 11:00 - 23:00
Sat - Sun: 11:00 - 00:00
https://www.facebook.com/UdderlyDeliciousMilkshakesAndDesserts

Kada Meow's 11th Year Part I: Forget Me Not Cafe
Kada Meow's 11th Year Part II: Udderly Delicious Milkshakes and Desserts

Kada Meow's 11th Year Part I: Forget Me Not Cafe

A decade and a year of friendship. :)
Nag-celebrate kami ng 11th year at Forget Me Not Cafe and Udderly Delicious.

Nagmeet kami ng 1130am. Akala ko, kami lang ni Margot ang sabay na pupunta, maya-maya, sumabay pala si Dawn kay Margot. At si Anika, nagattempt na isurprise ako sa bahay. HAHA. Ang ending, nagkita-kita kami malapit sa bahay. At sabay-sabay kaming nagpunta sa Lilac St.

Transpo courtesy of Kuya Marlon and his awesome tricycle. HAHA. Feeling ko, kasama na dapat siya sa celebration ng anniv namin, ano kaya iniisip niya, grabe, nakita niya kaming lahat na nag-grow mula high school. :))

Note: All prices indicated below are VAT EXCLUSIVE.

LUNCH @ FORGET ME NOT CAFE

Fish and Fries. Appetizer. Sinimot talaga namin ito.
Buti saktong four pieces ang fish sticks. d(^__^)b
Price: PHP138.39

Pesto with Tuyo Flakes. Order namin ni Anika. :) SARAPP.
Naamuse kaming lahat sa "antenna" niya. HAHA.
Hindi ko masyadong napansin kung meron man ngang tuyo, hindi rin maalat kasi.
'Di ba maalat ang tuyo? :p
Hindi siya nagsasabaw sa mantika. Good job! d(^__^)b
Price: PHP111.61

Lasagna. Margot's order. Hindi ko natikman, biglang naglaho eh. :))
Price: PHP102.68

Penne Arabiata. Dawn's order. Meron din siyang amusing "antenna". :))
Medyo hindi trip ni Dawn dahil dry raw. Same sila ng opinyon ni Margot.
Nasarapan naman ako, pero tikim lang kasi ang ginawa ko so kaunti lang.
O adik lang talaga ako sa pasta at hindi ko naramdaman ang dryness niya. :p
Pero looking at the picture, mukha nga siyang dry. :p
Price: PHP111.61

Choco Lava. Sweet ending. :)
Masarap siya, perfect naman ang kumbinasyon ng mga bagay-bagay.
Ngunit hindi ko inasahan na walang paglalava na magaganap. HAHA.
Either kulang sa init ang choco syrup sa loob o sobrang lamig ng ice cream sa ibabaw. :p
Sabagay, mas malinis naman kainin. :)
Price: PHP120.54

Ang tanging picture sa camera ko kung saan, lahat kaming apat ay magkakasama. :p
We looked like na pinagusapan namin ang style ng isusuot naming footwear. :D
I am so proud of us. :) Thanks for staying and keeping in touch.

After Forget Me Not Cafe, nag-milkshake kami sa Udderly Delicious. :)



Forget Me Not Cafe
41 Lilac St., Marikina City
Mon - Sun: 10:00 - 22:00
cafeforgetmenot@yahoo.com
http://twitter.com/ForgetMeNotCafe
https://www.facebook.com/CafeForgetMeNot

Kada Meow's 11th Year Part I: Forget Me Not Cafe
Kada Meow's 11th Year Part II: Udderly Delicious Milkshakes and Desserts

Kada Meow At Hot Air Balloon Fiesta

February 23, 2013. HAB Fiesta. 
Omni Aviation Complex, Clark Freeport Zone, Pampanga.

Nag-avail ako ng package deal from YATS International Leisure Philippines as advised ng Clark Philippines site. Package C ang kinuha ko - Round Trip Package including the ticket fee for the event, PHP850 per person (Acknowledgement receipt only. PHP952 per person kapag official receipt ang gusto mong ibigay sa'yo).

HAB Fiesta 2013 tickets

May mga packages din sila na may kasama ng breakfast at lunch, pero sobrang namamahalan na ako. For instance,

Lunch lang ang nadagdag pero ang laki ng difference. o_O
Pero ang sabi ng kausap ko,
"Reasonable nmn po ang rate .. Hndi po kayo madidismaya sa food ng Resto po nmin.. :))"

Hindi ko pa rin inavail. Marami namang food stalls doon at hindi namin kailangan ng bonggang food. Less hassle daw, pero actually, feeling ko mas hassle na may kailangang oras kang abangan kung kailan susunduin na kayo uli ng bus para sa lunch time.

And then, muntik pa kaming hindi matuloy dahil tutol si mama sa meet-up time namin. Ang departure time kasi ay exactly 5AM daw. Since we're coming from Las Piñas, Marikina and Montalban we had to meet-up way earlier para sa buffer ng waiting time for each other, waiting time for taxi, preparation time, at siyempre travel time to pickup point in Tektite, Ortigas. That means, makikipagmeet ako by around 3:30AM. Ayaw ni mama dahil delikado raw. At siyempre, tamaditis ang tatay ko na ihatid ako ng ganong oras at pagbalik niya rin, magcocommute rin siya sa alanganing oras. At this point, naiiyak na talaga ako. Nakakafrustrate na excited ka kanina, tapos ngayon disappointed ka at walang magawa.

Buti na lang pumayag na ang papa ni Margot na sila na ang pupunta sa bahay at si Edmund naman, puntahan na lang din daw ako para sunduin. At least makikita ni mama na may kasamang adults at lalake. It came to a point na nagtext pa si Margot kay mama, kakahiya. -___-

Anyway, nakarating naman kaming lahat nang matiwasay. At on-time. Only, hindi on-time ang departure namin. After all the frustrations, hindi naman pala on-time aalis. Anxious na ako na bakit hindi pa rin umaalis, sakto na dapat sa flight ng mga balloons kung sakaling sakto talagang 5AM ang alis at makikisama ang mga daan. Pero way past 5AM kami nakaalis. Can't remember ang exact time. As a result,

Ayan, nasa bus pa rin kami, lumilipad na sila.
Ang camera ko, hiningal sa mega adjustment ko ng zoom level.

Pagpasok din namin, may mga paragliders. :)

May natira pang isang cute balloon, buti na lang.

Napakaraming tao sa likuran namin noh. May mga nakapagtayo na nga agad ng tents nila. Kaya medyo mahirap na rin maghanap ng pwesto at tumitindi na rin ang init ng araw. Naghanap na lang din muna kami ng makakainan. At habang kumakain, may aerobatic shows at flying kites. :)

Ang cool lang nito. Kasi ang feel ay parang nasa battle ka. Haha.

Nagtapon pa sila ng mga parang missiles or bomba effect. Napakalakas ng pagkaka-wow ni Margot dito. Haha.

Nakakita rin kami ng mga photobooth stalls. :D Yay! PHP50 per copy. :)

After much ikot-ikot under the sun, napagdesisyunan namin na magpalamig naman muna at magfreshen-up sa SM Clark. One jeepney ride away lang siya. :)

Ayan, HAB sa ceiling! Haha! =))
At nakadiscover kami ng bagong milk tea shop. :9
Tinikman namin halos lahat ng intriguing flavors.
Pero siyempre strawberry ang sa akin. :D
Too bad, wala na raw silang branch dito sa Manila.

Sobrang daming moments din ang inaalala namin. Mostly, high school moments. At walang humpay na naman ang aming tawanan. Si Dawn kasi at Anika, ang cute mag-away. Pero kitang-kita naman ang pagmamahalan nila. Nakakatawa rin forever ang kanilang way ng pagkukwento. :))

Pagbalik namin, inabangan namin ang banner lifting show. :) At medyo nabawasan na rin ang mga tao, kaya nasa unahan kami ng railings at malapit ang pagkakakuha ko ng video. :)

Matapos 'yun, nagpahinga kami some more sa isang place. Buti may dala akong picnic mat. At tolerable naman ang init by that time. Namili na rin ako ng pasalubong. Hot Air Balloon ref magnet. :D May nadiscover din na masarap ng coffee stall si Edmund. Sarap ng Java Chip! :9 Parang D+C Coffee daw yata ang pangalan.

Pinagtripan na lang din namin ang hot air balloon toy na nabibili sa mga souvenir stalls. :))
Sa sobrang frustration na makakita ng HAB na lumilipad. :p

So ganoon kami hanggang mag-sunset. Picture-picture, pahinga, nood sa mga kites, at mga paragliders, nawitness din namin ang actual na pagtalon ng mga 'yan from several hundred feet mula sa langit. Kakatense at exciting. Ang lalakas ng mga loob nila. Parang laro na lang sa kanila ang pagtalon mula sa mataas na height.

May mga funny moments din. Katulad ng pagaannounce ng host na may nawawalang bata. Nagpunta na raw sa kanila kasi nagaalala dahil nawawala ang mga magulang niya. :)) Ang galing ng bata, siya talaga ang nagalala sa mga nawawala niyang magulang. :p

Then, ang sabi, maghintay lang daw kami dahil darating na raw ang HAB na lumipad kaninang umaga. Pabalik na raw sila ngayon at dadaan talaga exactly sa ground na kinatatayuan namin. Pinabababa na rin nga mga kites eh. So in anticipation, halos lahat kami, maya't mayang nakatingala at tumatanaw. Pero, ang dilim-dilim na, wala namang dumating. Hindi na sa amin naibigay ang dahilan. Nag-attempt na rin silang simulan ang Hot Air Balloon Night Glow. Dito na lang kami actually umaasa na makakita ng malalaki ang magagandang balloons. Ngunit, nakatapos na kaming lahat magdinner, hindi pa rin sila tapos sa pagaattempt na palobohin ang mga balloons. :(

Ang mga attempts to light the balloons. Hehe.
Paisa-isa lang ang nagagawa nila. Tapos mawawala rin.
Dahil yata sa lakas ng hangin din. Buti na lang din nga, hindi nagliliyab masyado eh.
At hindi nagcacaught ng fire ang mga balloons.

Kada Meow At Giant Lantern Festival 2012

Due to Margot's intense desire to explore and experience various Philippine festivals with us, our first destination place came to be Pampanga's Giant Lantern Festival. Incidentally, this was also our barkada's first get together that's overnight. :D

I booked a room at Otel Apartelle. This was my first time to scour through the intimidating lists of possible places to stay at a particular place. During trips with my other set of friends, I just wait for the organizer to get the itinerary done. Then, I just pay the amount required from me. :p Therefore, I was really anxious on how I could find the best and the most affordable place to stay at. :p One big factor to consider is the proximity of the place from the event. I am expecting that the festival would last until very late at night and I wouldn't want us to stay too long outside just because we are still travelling back to our place. Luckily, Otel Apartelle is just one jeepney ride away from the venue of the festival. There's a jeepney terminal in front of SM Pampanga with a "Dolores" sign that goes to St. Jude Village. From the entrance of the village, Otel Apartelle is just a 5-8 minute walk away. d(^___^)b

We boarded the Victory Liner bus at Cubao terminal at past 11am. We arrived at SM Pampanga around 1pm, very hungry and looking for a place to eat our late lunch. Then, we checked-in at Otel Apartelle at 2pm and I was very happy to find that the room we got satisfied my barkada. :p While I was unlocking the door, I was seriously hoping that everything is just what they wanted the place to be. :p

Our room's window is directly above the Otel Apartelle sign. Haha. :D

Random: Pieces of Me

Pieces of me are scattered anywhere.. or anywho? Haha.
Ang ibig ko lang naman sabihin, narealize ko na ang buong ako ay nakakalat sa kung kani-kaninong tao depende sa kung anong alam nila tungkol sa akin. Walang isang taong nakakaalam ng buong kwento ng buhay ko. I guess true naman para sa lahat ng tao ito.

Una, andaming kwento ng mga magulang mo tungkol sa iyong childhood clumsiness, cuteness, ignorance, first schooling experiences, etc., etc.

Tapos paglaki mo, magkakaroon ka ng mga kaibigan. Marami kayong mga magiging kalokohan na tipong ililihim mo sa mga magulang mo. Nasagasaan ako ng motorsiklo noon. Buti na lang hindi malala pero nagkagalos ako sa siko. Ang sabi ko na lang sa mga kasama ko, sikreto lang. Hahahaha. At ang explanation ko sa mama ko, nabundol ako ng mga kalalakihang high school students at napasadsad sa may pader sa tabi ko 'yung braso ko. :)) Mapapagalitan kasi ako dahil naggagala pa ako imbes na umuwi na, ayan, nasagasaan tuloy. Buti hindi talaga grabe. So ayon, natuto tayong magsinungaling at magtago ng mga impormasyon sa mga magulang. Tapos, hanggang sa tumanda nang tumanda.

Nakabuo ka ng circle of friends noong elementary. May tatawagin ka pa ngang bestfriend eh. Andami-dami ninyong secrets pero pagdating ng high school malilimutan na minsan. Tapos may bagong mangyayari sa'yo sa high school na 'yung bagong set of friends mo lang din ang nakakaalam. Tapos ganon din mangyayari sa college. Mga kahihiyan, masasayang katatawanan, kadramahan, paghihirap, masasamang karanasan, kalihiman, etc.

Minsan sa bawat stage, may iba-iba kang image na gustong gawin. O hindi mo sinasadyang gawin, basta nabuo na lang 'yung image mo na 'yun. Na sa case ko, madalas, kailangan ko na lang panindigan. Na nagiging mahalaga na lang sa akin na at least may konting circle of people na nakakaalam ng iba pang forms ni Angelica Salvo Gomez. :))

In the end, pwedeng hindi mo na kilala kung sino ka talaga. Kakatago mo ng mga bagay-bagay. Dapat siya lang may alam, dapat sila lang may alam. O nagkataon sila lang talaga nakakaalam.

So ayun, parang watak-watak ka. :)) Parang para maging buo ka, lahat ng mga taong naka-engkwentro mo ay kailangang magsalaysay ng mga nalalaman nila tungkol sa'yo na hindi alam ng iba.

Pero what if I wanted to be whole? Kahit sa isang tao lang. Kasi parang it's really worth it.
Paano mo kaya sasabihin sa kanya ang lahat? 


credits to http://archive.foolz.us/a/thread/57801205/ for the image

The Year 2012: Where The Magic Happened

And dahil wala akong kasipagan para magkwento pa, pinicture-an ko na lang ang mga pages sa planner-turned-diary ko. :D